این واقعیت را چندی پیش شنیدم...
اباصلت می گوید : پس از دفن حضرت رضا(ع)، به دستور ماُمون یک سال زندانی شدم. پس از یک سال از تنگی زندان و شب نخوابی به ستوه آمدم ، دعا کردم و برای رهایی از زندان محمد (ص) و آل محمد (ص) متوسل شوم. از خداوند خواستم به برکت آل محمد (ص)در کار من گشایشی انجام دهد .هنوز دعایم به آخر نرسیده بود که حضرت ابی جعفر(ع) نجات بخش گرفتاران عالم ، وارد زندان شد و فرمود: ای اباصلت از تنگنای زندان بی تاب شده ای .عرض کردم به خدا سوگند سخت بی تابم . فرمود: برخیز ، دستی به زنجیرها زد و غل و زنجیرها از دست و پای من بر زمین افتاد. سپس دست مرا گرفت و از کنار نگهبانان زندان عبور داد .نگهبانان در حالی که مرا نظاره می کردند ، توان سخن گفتن با مرا نداشتند و از زندان خارج شدم. سپس حضرت فرمود : برو در امان خدا که هرگز نه دست مامون به تو می رسد و نه دست تو به مامون. اباصلت می گوید : همانگونه که حضرت فرمود تا حال مامون را ندیده ام. عیون اخبار الرضا (ع) ،ج 2، ص678
یا امام جواد ع ما نیز سخت بی تابیم...ما نیز در زندان نفس اسیریم...مانیز در منجلاب دنیا در حال غرق شدنیم...مانیز از وقتی امام زمانمان غایب شدند در زندان افتادیم ...
به من نیز بگو برخیز ...دستی به غل و زنجیرهای درونی و بیرونی من بزن و انها را باز کن.و..دست مرا هم بگیر..مرا از کنار شیاطین انسی و جنی که سرسختانه مراقبند من از زندان نفس خارج نشوم ،عبور بده ...طوری که انها مرا نظاره کنند درحالی که توان سخن گفتن و نیرنگ و مکر به من را نداشته باشند...مرانیز از زندان خارج کن
یا جوادالائمه ع به من نیز بگو:برو در امان خداکه سپری از تقوا بر تنت پوشانیدم که هرگز دست شیاطین به تو نخواهد رسید....ومن درقیامت با لبخند بگویم از ان روز ،آزاد شدم و تنها بند بندگی خدا را برگردنم انداختم.
بله...اباصلت امین کجا و من روسیاه کجا....اما تو همان جوادی و در اوصاف جواد شنیده ایم که دست سائل را رد نمیکند و نگاه به سائل نمیکند...بیا و از من نیز بپرس از تنگنای زندان بی تاب شدی؟و من بگویم اری.
چه روز زیبایی است امروز که مولودی به دنیا امده که فرموده اند برای شیعیان ما با برکت تر از این مولود نیامده است.
ایشان فرموده اند:
توفیق از طرف خداوند متعال ، واعظى از درون خود، قبول و پذیرش نصیحت کسى که او را نصیحت نماید.
درباره وبلاگ
