مبعثی با علی ع

---

از 13 رجب تا امروز به دنبال فرصتی بودم تا از نجوای درونیم ،بنویسم.نجوایی که امسال با قبل فرق کرده،

وقتی روبروی ایوان نجف ایستاده بودم این شعر ناخودآگاه به زبانم می امد که :"یاامیر المومنین روحی فداک!آسمان را دفن کردی زیر خاک؟!.آه را در دل نهان کردی چرا؟ماه را در گل نهان کردی چرا؟یا علی جان تربت زهرا کجاست؟یادگار غربت  زهرا کجاست...."

یک سال بعد  وقتی یاد علی ع می افتادم این شعر به ذهنم می امد:برو ای گدای مسکین در خانه ی علی زن که نگین پا دشاهی دهد از کرم گدارا 

نرو ای گدای مسکین به در سرای مولا که علی زند شبانه در خانه ی گدا را"

 اما امسال تا یاد علی ع می افتم نا خود آگاه می گویم"ای پس از سوء القضاء،حسن القضاء"

دیده بگشا ای به شهد مرگ نوشینت رضا
دیده بگشا بر عدم، ای مستی هستی فزا
دیده بگشا ای پس از سوءالقضا حسن القضا

دیده بگشا از کرم، رنجور دردستان، علی!
بحر مروارید غم، گنجور مردستان، علی! 

وقتی سرنوشتی برای انسان مقدر میشود چه این سرنوشت بر اثر عملکرد قبلی خود او باشد چه حکمتی و تقدیری از جانب پروردگار بلند مرتبه باشد،نا گزیرانسان محکوم به تسلیم و گردن نهادن به ان سرنوشت است .گاهی قوانین دنیا سبب آمدن بلایی میشود مثلا میگویند کسی را شماتت نکنید که به زودی خود گرفتار همان میشوید و ما میگوییم :از هردستی بدی از همون دست پس میگیری.گاهی هم خدا سرنوشتی برایمان مقدر فرموده بدون هیچ علتی که به ذهن ما برسد...چون خداست ...چون خالق است...اما گفته شده که برخی مقدرات با عللی چون دعا و دادن صدقه یا کارهای نیک ،به تاخیر می افتد یا تعطیل میشود جز مقدرات حتمی!

مسلم ما انسانهای غیر معصوم در طول زندگی خود اشتباهات فراوانی مرتکب شدیم و نیز مسلم در اینده برنامه هایی برایمان تنظیم شده که طبق ایه ی قران،هر بدی که میرسد به ما از جانب خودمان است.وچقدر سخت و وحشتناک است که منتظر دیدن نتایج سوءرفتار و گفتارمان باشیم و راهی برای برگشت و جبران نباشد.گاه توبه و استغفار مخصوصا در مواقعی که خطایمان را متوجه شدیم ،راهی است برای جبران.اما چه بسیارند اشتباهات و حرفها و حرکاتی که خودمان اثرات بعدی آنها را نمیدانیم و گرفتاریهای بزرگی برایمان پدید می آورد.

علیهذا،ان یقینی که  برای من  امید بخش است ،این است که در همه ی موارد وسیله ای هست که جبران مافات کند.اگر شب قدر ،برای یک سال من تقدیرهایی نوشته شده باشد که من ندانم و انها سوء باشد،انسان کاملی هست که دستی بر عالم ملک و ملکوت دارد و با اشاره ای میتواند انها را به حسن مبدل سازد.هم او که با اشاره ی او ماه به دو شق میشود(شق القمر) و خورشید به جای قبلی خود باز میگردد(ردشمس)

و امشب وقت آن است که دست به دامن اوشویم...شب جمعه شب عید مبعث...در مفاتیح نوشته شده که انسانهای فلج و شل و زمین گیر در 27 رجب در حرم مولا علی ع جمع میشوند و پس از گذشت پاسی از شب همه انها را نظاره میکنند و میبینند که برخاسته اند و این برای اهل نجف عادی است و حتی برخی که این شب به نجف نرسیده اند منتظر میمانند تا سال دیگر دست به دامن مولا شوند.

یاعلی جان من سالهاست که زمین گیرم و از فرط گناه و حب نفس و دنیا ،فلج شده و نمیتوانم برخیزم.یاعلی جان شب از نیمه گذشته و من در سجاده به نظاره نشستم که می آیی و مرا بلند میکنی.پاهایم در باتلاق نفس و دنیا بدجور گیر کرده و مدام مرا تا ورطه ی غرق شدن به درون خود میکشد یا علی جان کمکم کن.

ای پس از سوءالقضا ءحسن القضاء،نادانی و جهالت و ناتوانی من سبب شده ،سوء القضاهایی به من برسد و تو ان کسی هستی که میتوانی همه را به حسن القضا مبدل کنی"نه خدا توانمت گفت نه بشر توانمت خواند متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را"

روزهاست که دلم هوای ایوان نجف را کرده و اکنون دلم با کسانی است که در حرمت نشسته اند ،سلام این ناتوان و جامانده از سفر را از راه دور بپذیر ای انکه خود شبانه به خانه ی گدا می آیی.

هرعید منتظر گرفتن عیدی از شما هستم ،عیدی امسالم چیست؟

سحر جمعه شده و رجب رو به پایان است و من منتظر شنیدم صیحه ی اسمانیم .میشود ایا این جمعه انتهای همه ی انتظارها باشد.؟میشود ایا با نگاهی تقدیر مارا زندگی در دولت مهدی ع قرار دهی؟

یا امیر المومنین ع منتظر نشسته ام............