تا کجاي قصه ها بايد زدلتنگي نوشت ? تا به کي بازيچه بودن در دو دست سرنوشت ? تا به کي با ضربه هاي درد بايد رام شد ? يا فقط با گريه هاي بيقرار آرام شد ? بهر ديدار محبت تا به کي در انتظار ? خسته ام از زندگي با غصه هاي بي شمار?