در سخنان ارزشمندی که امام خامنه ای مد ظله در خراسان شمالی داشتند ،تاکید به افزایش جمعیت یک شاخص مهم بود .ایشان بسیار یزرگوارانه خودشان را در این کاهش جمعیت مقصر دانستندو بیان این مطلب برخی از دوستان را دچار شبهه هایی کرد...
در تاریخ اسلام از صدر ان موارد متعدد داریم که رهبر جامعه نظری داشتند اما به مشورت جمع و نظر اکثریت احترام گذاشتند...مثالهایی که حتی منجر به نزول ایه ی ".وشاورهم فی الامر"شد.اتفاقا این ایه دقیقا وقتی نازل شد که امت مسلمان نظری خلاف با پیامبر داشتند و ایشان قبول کرده بودند و به خاطر همین شکست خورده بودند اما خدا بعد این جریان گویا باز میفرمایند باز هم مشورت کن و....
در خلافت مولا علی ع نیز مثالهایی از جمله نصب حکمرانان با مشورت برخی دوستان وجود داشت که حضرت علی رغم میل باطنی انها را قبول فرمودند و تاریخ نشان داد که مولا علی ع به درستی با انتصابشان مخالف بودند...حتی واقعه ی تاریخی و دردناک جنگ صفین و حکم کردن ابوموسی اشعری
در زمان امام ره دوستان میدانند که امام با ریاست جمهوری بنی صدر مخالف بودند و یا با انتصاب اقای منتظری و این را بعدها اعلام فرمودند . یا امام با بیان نوشیدن جام زهر اعلام داشتند کاری را میکنم که بسیار تلخ است و راضی نیستم...
در اینزمان نیز که مصلحت نیست ما در مورد مسائل دنبال مقصر بگردیم و این و ان را متهم کنیم و باید فضای جامعه را ارام و سالم نگه داریم رهبر جامعه اشتباه را به گردن میگیرند به دلایل مختلف و یکی از ان دلایل ممکن است این باشد که دنبال پیدا کردن مقصر نباشید راهکار ارائه دهید...دنبال زد و خوردهای سیاسی و سو استفاده از احساسات مردم برای انتخابات نباشید ...ایشان به رغم اینکه خودشان از ابتدا مخالف جدی طرح کنترل جمعیت به ان شکل بودندو بنا بر مصلحت های ان زمان و شور با متخصصان سکوت اختیار کرده بودند ،اصلا در سخنان خود اشاره ای به این موضوع نکردند .
بر خود لازم دیدم به دوستانم یاد اوری کنم که از ان روز تا کنون ایشان در هیچ سخنرانی و خطابه ای نظرکاهش توالید نداشتند...و سند مهمی که بسیاری از سایتها از ان زمان منتشر کردند نشان از مخالفت ایشان با این طرح و نیز بصیرت عمیق و اینده نگری عجیب ایشان دارد.
الحمدلله رب العالمین که خدا به ما عنایتی بس بزرگ نمودند و ما در زمانی زندگی میکنیم که رهبری با این اینده نگری و بصیرت و درعین حال بزرگواری و منش کریمانه ولی فقیه ماست و از خدا طول عمر با برکت همراه با سلامتی و عافیت برایشان خواهانیم.
تنها به ذکر یک جمله بسنده میکنم که
ایشان فرمودند :.....بنده حدس میزنم این یک نقشه ی خارجی است و با این امر مخالف هستم و..... خطر این امر را گوشزد کردم
برای کسب اطلاعات بیشتر و نیز دیدن اسناد و مدارک و فیلمها به ادرسهای زیر مراجعه نمایید.
یا صبور
بسیار شنیده اید که وقتی کسی مجبور است در شرایطی خاص زندگی کند و ناراضیست میگوبد عیبی ندارد صبر میکنم....
در بسیاری از موارد او منظورش تحمل است نه صبر...
ایا فرق بین صبر و تحمل را میدانید؟؟
1.صبر اختیاری است و تحمل اجباری
مهمترین تفاوتشان در این است که کسی که صبر میکند توانایی و راههایی برای تغییر دارد اما خودش راه صبر را انتخاب میکند مثلا در مورد مسائل اخلاقی وقتی به او توهینی میشود و یا کسی به او پرخاش میکند درصورتیکه توانایی پاسخ دارد و هیچ مانعی نیست که حتی بدتر از او عمل کند راه صبر و سکوت را انتخاب میکند.
یا در زندگی زناشویی با اینکه حق با خودش است و همسرش کاملا اشتباه رفتار میکند او در حالیکه به راحتی میتواند جوابش را بدهد یا جلوی بچه ها بگوید تو اشتباه میکنی و....به خاطر تربیت بچه ها و البته رضای خدا،صبر میکند و مثالهای بسیاری که شما بهتر از من میدانید.
اما تحمل جاییست که انسان راهی و یا توانایی جز تن دادن به شرایط ندارد ،یعنی اگر راهی باشد بسیار بدتر از شرایط فعلیست...مثل کسانی که نهایت راهی جز خودکشی نمی یابند.
مثل زیر دستی که چون زورش به بالادستی نمیرسد و یا جرات حرف زدن ندارد و یا نمیتواند از حقش دفاع کند ...او تحمل میکند
2.صبر زمان ندارد و تحمل قدر و اندازه دارد.
میگوید صبرم طاق شده....صبرم دیگر تمام شده....دیگر نمیتوانم صبر کنم...صبرم حدو اندازه ای داره
جمله های بالا درست نیست چون تحمل است که زمان دارد و انسان را به جایی میرساند که دیگر نمیتواند ادامه دهد.او در واقع تحملش تمام شده نه صبرش...
هروقت گفتید صبرم تمام شده بدانید که اصلا صبری نبوده تحمل بوده
3.صبر اثار تربیتی دارد و تحمل تخریبی
صبر به انسان ارامش میدهد و او را خالی از مشکلات میکند و نیز به اطرافیان فرصت فکر کردن و عذر خواهی میدهد...صبر برای طرف مقابل سبب شرمندگی و ندامت است مثل مثالهایی که از رفتار کریمانه ی ائمه با افرادی که به انها ناسزا میگفتند داریم.
اما تحمل برای خود انسان بسیار خطرناک است ...گویا شعله های اتشیست زیر خاکستر...انسان به حد انفجار میرسد...در روح عقده پیدا میشود و از اثار جسمی ان قلب درد و زخم معده است..او همه چیز را ر خودش ریخته و ذخیره کرده...همه ی ناراحتیها و غصه ها را جمع کرده و ....
درضمن برای طرف مقابل هم اثار بدی دارد پون اولا هرچقدر نقش بازی کنی و خود را راضی جلوه دهی چشمانت به او نشان خواهد داد که ظاهریست...اصلا وقتی کاری و حرفی از دل نباشد به هیچ وجه بر دل نمینشیند این را باید قبول کنید و بدتر از ان فردی که در حال تحمل است روزی به ستوه امده و همه ی انچه مخفی داشته را بازگو میکند و نشان میدهداما به شکل فجیعی...و ان بسیار بدتر است
4.......
حال چه باید کرد؟؟
چه کنیم تحمل هایمان را به صبر مبدل سازیم و در صبر درجات بالاتری بیابیم؟؟
فکر کنید.................
چند روز دیگر در همین پست اضافه خوام کرد!!انشالله
این روزها وقتی تنها میشوم ...هنگام رانندگی..هنگام راه رفتن ..قبل از خواب...به یک سری سوال فکر میکنم و امیدوارم بتوانم پاسخهای مناسبی جمع اوری کنم...
به سوالات مهم و کلیدی سبک زندگی که حضرت اقا در سخنرانی ذمهمشان در خراسان شمالی مطرح کردند.
بیشترین چیزی که ذهن مرا مشغول ساخته این است که جوابهای شخص من در برابر این سوالات چیست؟یعنی اگر خودم مخاطب باشم ایا درست عمل مینمایم یا نه؟انضباط رانندگی؟الزامات اپارتمان نشینی؟پرهیز از دروغ؟
عدم پرخاشگری در روابط اجتماعی؟تفریح سالم؟حقوق متقابل زن و مرد و فرزند؟حفظ شان زن در روابط اجتماعی؟کم نکردن کار در ساعات اداری!!پرهیز از قانون گریزی؟و....
من در برابر راه حلهای این سوالات چه نقشی دارم؟
چه کنم که به عنوان عضوی از این جامعه ملزم به رعایت راه حلها باشم و دیگران را به سوی درستی سوق دهم؟
20 سوال اقا و این سوالات خودم دغدغه ی این روزهای من است.
از یاران و همکاران و هموطنانم یاری میخواهم تا به هم کمک کنیم
اینکار بهتر است به صورت جمعی انجام شود چون اقا فرمودند فرهنگ کار جمعی ضعیف است؟یعنی ایشان از کار جمعی نکردنهای ما ناراضیند!!بیایید به طور جمعی پاسخهایی برای سوالات همراه با راهکارها ارائه دهیم...
هر نظری در مورد این سوالاتن دارید مطرح نمایید
چرا فرهنگ کار جمعی در ایران ضعیف است؟
- چرا در روابط اجتماعی، حقوق متقابل رعایت نمی شود؟
- چرا در برخی مناطق، طلاق زیاد شده است؟
- چرا در فرهنگ رانندگی انضباط لازم رعایت نمی شود؟
- الزامات آپارتمان نشینی چیست آیا رعایت می شود؟
- الگوی تفریح سالم کدام است؟
- آیا در معاشرتهای روزانه، همیشه به هم راست می گوییم؟
- دروغ چقدر در جامعه رواج دارد؟
- علت برخی پرخاش گریها و نابردباریها در روابط اجتماعی چیست؟
- طراحی لباسها و معماری شهرها چقدر منطقی و عقلانی است؟
- آیا حقوق افراد در رسانه ها و در اینترنت رعایت می شود؟
- علت بروز بیماری خطرناک قانون گریزی در برخی افراد و بعضی بخشها چیست؟
- چقدر وجدان کاری و انضباط اجتماعی داریم؟
- توجه به کیفیت در تولیدات داخلی چقدر است؟
- چرا برخی حرفها و ایده های خوب در حد حرف و رؤیا باقی می ماند؟
- ساعات کار مفید در دستگاهها چرا کم است؟
- چه کنیم ریشه ربا قطع شود؟
- آیا حقوق متقابل زن و شوهر و فرزندان در خانواده ها بطور کامل رعایت می شود؟
- چرا مصرف گرایی، برای برخی افتخار شده است؟
- چه کنیم تا زن هم کرامت و عزت خانوادگیش حفظ شود و هم بتواند وظایف اجتماعی خود را انجام دهد؟
نظرات 13 نماینده ی مجلس در باب 7 سوال
درباره وبلاگ
