روز 25 ذی القعده جمعه بود واشتیاقم 2 برابر ..در هر دوروز توقع فرج میرود اما...
از سحر منتظربودم که ایا این روز ،روز موعوداست و ایا میشود انتظار به سر اید!؟
به این فکر بودم که یاد حدبث امام علی ع افتادم که فرمودند درون تو عالم اکبر است و جهان بیرون عالم اصغر
ما باید به فکر ظهور در عالم اکبر باشیم...اما مدام به ظهور عالم اصغر چشم داریم(البته باید منتظر فرج در کل جهان باشیم )
چرا افضل عبادت انتظار فرج است؟شاید یکی از دلایلش این باشد که ما به غایبی که در جان ما هنوز ظهور نکرده باید فکر کنیم و باید اعمال و رفتاری داشته باشیم تا بر ما جلوه کنند
ای وای بر ما که حضرت در عالم اکبر که عالم درون ماست غایبند!!؟
کی میشود بیاید و این سیاهیها را بزداید
کی میشود بیاید و با همه ی پلیدیهای درونمان مبارزه کند و انقلابی برپا سازد که درون به ارامش و صلح و نشاط برسد
بیماریها زدوده شود و فقر و ناتوانی درون از بین برود
ای یار درونی من منتظر ظهور تو در درونم میباشم
کی میشود بر من جلوه گر شوی و....
درباره وبلاگ
