امروز یه فرمولی حاج اقا گفتن که نمیدونم فرمول بود یا رابطه یا ...
گفت رابطه ی جنین با دنیا مثل رابطه ی دنیا میمونه با اخرت
شنیده بودم اما فکرنکرده بودم.از مقیاس و اندازه که ادم سرش سوت میکشه...یه رحم حداکثر شعاش نیم مترم باشه شعاع کره ی زمین چنده؟شعاع خورشید چی؟نسبت رحم به زمین ...به منظومه شمسی...به کهکشان راه شیری چقدره!!!تو اینترنت سرچ کنید کهکشان راه شیری و خورشید یکی از کوچکترین کهکشانها و سیارات است...پس اخرت چقدرررررررررررررررررررررررر بزرگه اگه این دنیا با همهی بزرگیش مثل رحم یه مادر میمونه در برابرش
زمانی در نظر بگیریم بچه حداکثر 9 ماه تو شکم مادره اما سالها روی این کره ی خاکی....
غذای جنین را تصور کنید ایا فکرش را هم میتونه بکنه چه تنوع غذایی در دنیا هست؟حس بیناییش کار نمیکنه فقط چشم داره اما این حس تو دنیا باز میشه وچیزهایی را میبینه که تصورشم در شکم مادر نمیکرده...چه دنیای محدودی داره جنین و چه دنیای بزرگ ی رنگیی انتظارشو میکشه و اون خبر نداره..
میدونیم که اگه جنین رشد مناسب نکنه تو این دنیا ناقص خلق میشه و هیچ وقت مثل ادمهای سالم نمیشه اگه جنین بدونه باید از تمام امکانات و اغذیه ی رحم استفاده کنه تا ناقص نشه و یک عمر راحت زندگی کنه چقدر تلاش میکنه اما اون اختیاری نداره...اگر بچه ای ناقص به دنیا اومد کامل نمیشه مثل ادمای دیگه...وراه برگشتی نداره...کاش تو این 9 ماه وظایفشو خوب انجام میداد
فقط یه راه میمونه عمل های جراحی سوزن ...قرص دارو دوا رنج زحمت سختی .....
رحم برا رشد جسم انسان است اما دنیا محل شکل گیری روح انسان ...
ای دل بیا از تمام امکانات دنیا استفاده کنیم برای رشد کامل تا ناقص وارد اخرت نشویم چون انجا رنج و سختی و اتش لازم است برای کمی بهتر شدن اخرشم مثل ادمای عادی نمیشیم