سفارش تبلیغ
صبا ویژن
یار درونی


چه عجیب است مناسبتهای این ماه !

اولین روز با باقرالعلوم ع شروع میشود.    شکافنده ی علوم     گویی میخواهند مارا به شهری از علم رهنمون شوند   روزشهادت امام هادی ع    هدایت کننده ی به سمت علم و خوبی و...     در این راه نیاز به توشه داریم نیاز به همراهی بخشنده که در خستگی ها و سنگلاخها و گرسنگی ها و تشنگی های مسیر به او متوسل شویم   میلاد امام جود و کرم امام جواد ع       از دور گویا شهری را میبینیم....شهـــــــــر عـــــــــــلم...."أنا مدینه العلم و علی بابها".....به دروازه ی این شهر که میرسیم و به 13 رجب گویا همه ی لذتهای دنیا جمع است در دیدار و ملاقات با علی ع او که پیامبر ص در موردشان فرمودند این علی دروازه ی شهر علم است هر کس میخواهد وارد شود از این راه باید بیایید....فمن أراد المدینه فلیأتها من بابها.....در هنگام دق الباب کردن چشممان به دستگیره ای می افتد که زینت این باب است....زینـــــــــــب س.....15 رجب باهمه ی بزرگیش مملو از یاد زینب ص است او که زینت پدر بود او که معصوم در موردشان فرمود عمه ی ما بحمدلله عالمه ی غیر معلمه است؛و کم کم به 27 رجب به روزهای بعثت به پیامبر اعظم ص به شهر علم نزدیک میشویم.

و چه لحظات با شکوهیست سحرگاه بیست و هفتم رجب که بزرگ ملائکه ، جبرئیل امین نازل میشوند و پیامبر ص را از جانب رحمان به رسالتی عظیم مبعوث مینمایند     أقرا باسم ربک الذی خلق   خلق الانسان من علق   أقرا و ربک الاکرم الذی علم بالقلم

و در اولین پیامهای اسمانی حرف  علم و قلم است






نوشته شده در تاریخ چهارشنبه 92 خرداد 8 توسط یار

 

رجب  از نیمه گذشت و چه فرصتها که از دست  رفت  .رجب را اصم نامیده اند...ماه سکوت...عرب جاهلی هم که با جنگ و خونریزی خو گرفته بود و صدای شمشیرها جزیی از زندگیش شده بود ،در این ماه ساکت میشد.صدای شمشیرها در هیچ جا شنیده نمیشد.

و ما کی میخواهیم خاموش شویم...خاموشی اختیاری نه اجباری ...نه  ان وقت که زیر خاکیم!کمی در این ماه سکوت کنیم...سکوتی همراه با تامل...به مقداری که سکوتمان بیشتر شود صداهای ملکوتی را بیشتر میشنویم...ایا میشود ندای ملک داعی را بشنویم؟ایا میشود مانیز مخاطب أین رجبیون شویم!!چه ماهی است این رجب!!!برای هیچ ماهی ،اهالی ان صدازده نمیشوند.مثلا نمیگویند أین شعبانیون أین رمضانیون!فقط رجبیون را سراغ میگیرند.انان که حرمت این ماه را شناخته اند .انان که این ماه را درک کرده اند.انان که از صدای اذان مغرب ندای ملک داعی را میشنوند و از شبهای زیبای رجب بهره میبرنند.انان که روزهای سفید(ایام البیض)را درک کرده اند.اما برای شنیدن صداهای اسمانی غیر سکوت فرد، باید اطراف  نیز ساکت باشدو یا فرد ان قدر در خودش غرق باشد که گویا صدایی از اطراف نمی اید.

کمی خاموش شویم. از کلامهایی که گناهند هم که بگذریم (مثل غیبت و تهمت و ازار و تمسخر و دروغ ونیش و کنایه....چه حضوری چه تلفنی چه پیامکی چه ایمیلی)چقدر در روز حرفهای بیهوده میزنیم.چقدر سوالهایی میپرسیم که به درد دنیا و اخرتمان نمیخورد.چقدر ....

گاهی بعضی افراد فکر میکنند انسانهای ساکتی هستندو بسیار از این بابت به خود می بالند اما میبینیم که نه!!انها سکوتشان از هزار حرف و نیش و کنایه بدتر است!میبینیم که مدام با خود حرف میزنند....لحظه ای ارامش ندارند ...حتی خواب هم ندارند...مدام درگیرند...درخودشان خاطرات بد را مرور میکنند و با دیگران دعوا میکنند و....

سکوت ، باید سکوتی حقیقی باشد ؛نه فقط صدایی از او شنیده نشود و یا با دیگران مکالمه نکند نــــه بلکه واقعا حرفی نداشته باشد سوالی نداشته باشد ،دعوایی نداشته باشد، از کسی دلگیری نداشته باشد ...واقعا ساعتها در خودش غور کند ببیند که حرفی نیست نه از دنیا نه از مردم نه از خاطرات نه از نگرانیها نه از......تا به حال شده که ببینیم در یک ساعت در خودمان چه حرفهایی میزنیم؟ یعنی چه فکرهایی داریم؟ یعنی چه چیزهایی را در ذهن مرور میکنی؟ایا به عیوب خود می اندیشیم یا به رفتار دیگران؟ایا به اخرت فکر میکنیم یا دنیا؟ایا در اتفاقات دنبال سهم تقصیر خودمان هستیم یادنبال تقصیر دیگران؟

چه زیبا در ایات 190 تا 194 سوره ی ال عمران بیان کرده که صاحبان عقل به اسمانها می اندیشند به خلقتهای خدا به اختلاف روز و شب...و به وظیفه ی خودشان...به اینکه چرا افریده شده اند؟خدا برای چه ماموریتی انان را فرستاده؟ایا بنده هستند یا با گستاخی احساس مالکیت دارند؟ایا از زندگی طلبکارند یا میدانند برای لحظه لحظه نفس کشیدنشان بدهکارند؟

ساعتهایی سکوت کنیم...شاید نشود...دقایقی سکوت کنیم ...سکوتی حقیقی...اینقدر به دیگران نپردازیم به اطرافیان فکر نکنیم...به خودمان مشغول شویم.وقتی نمانده...بانک الرحیل به گوش میرسد ...وقتی ساکت باشیم صدای زنگ کاروان را خواهیم شنید که میگوید وقت رفتن نزدیک است بارهایتان را ببندید.....

رجب ماه اصم

 

 

 






نوشته شده در تاریخ سه شنبه 92 خرداد 7 توسط یار

آقای حسن رحیم‌پور ازغدی در حضور جمعی از طلاب و دانشجویان در موسسه فرهنگی سیدالشهدا به تبیین ویژگی های یک نامزد اصلح از دیدگاه امیر مومنان(ع) پرداختند.
این عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در این جلسه اظهار داشتند: کسانی که برای مدیریت کشور برنامه می‌دهند برنامه‌های ضد سرمایه داری بدهند و از شعارهای غیر اسلامی پرهیز کنند و بدانند همه برنامه‌ها فقط پیشرفت نیست.
-انسان موجودی است که اگر به قدرت برسد ممکن است به طمع و طغیان دست بزند.
- نامزدها باید برنامه‌های خود را بر اساس توسعه و ضد فقر ارائه بدهند.

- کسانی که وعده های پیشرفت و اقتصادی می‌دهند باید بررسی شود که اسلامی است یا خیر.

- به کسانی رای بدهید که بین نزدیکان خود و دیگران تفاوتی قائل نشود و ثروت بیت المال را به همه یکسان پخش کند.

- رئیس جمهور باید تولید ثروت کند و در مدیریت اقتصادی جامعه تدبیر داشته باشد و به دنبال نشر عیوب مردم نباشد، شعارها و ارزشهای خود را تغییر ندهد و باید زندگی متوسط داشته باش
- باید مراقب افرادی که صورت مسئله را عوض می کنند باشیم.

- فرد منتخب باید در مقابل اشتباهات خود انتقاد پذیر باشد.

- حضرت امیر فرمودند آزمایشاتی پیش می آید که آدم های خوش سابقه را بر زمین می زند. در آتش فتنه قربانیان آنها مسلمانان هستند. افرادی که در آتش فتنه می سوزند افرادی سالم و خوب بودند.
- هرکسی که خجالت بکشد از ارزشهای انقلاب بگوید آن فرد دچار فساد اخلاقی و ارزشی میشود.
- درست عمل کردن از خوب حرف زدن خیلی بهتر است.
- عده ای در سخنرانی انتخاباتی خود می گویند فلسطین مسئله کشورهای عربی است ولی امام(ره) از سال 43 میگفت اسرائیل باید از صحنه روزگار محو شود.
- اگر دیدید که افرادی صالح آمدند و بعد تغییر کردند ما وظیفه خود را درست انجام داده ایم.





نوشته شده در تاریخ پنج شنبه 92 خرداد 2 توسط یار

مردم با تجربیاتی که به دست آورده اند، عملکرد گذشته و برنامه های کاندیداها را مورد ارزیابی قرار خواهند داد. 
این روزها وقتی سراغ کسانی می رفتی که برای کاندیداتوری ریاست جمهوری ثبت نام کردند، فارغ از اینکه این افراد چقدر نام آشنا و ناشناخته بودند و چقدر توانایی بر عهده گرفتن این مسؤولیت خطیر را داشتند، زمانی که از آنها علت را جویا می شدی، اغلب از احساس تکلیف خود سخن می گفتند.
آنچه پس از بررسی صلاحیتها بیش از پیش برای مردم مهم شده  این است که آیا کاندیداها غیر از احساس تکلیف و دادن شعارهای کلی و مبهم، مانند شعار عقلانیت، از برنامه مدونی برخوردارند. راهکارها و برنامه هایی که در گذشته، چه در کشور و چه در خارج آن آزموده شده و اثرات مطلوب و نامطلوب آن به راستی مشخص شده باشد و عرصه زندگی مردم محل آزمون و خطا برای آن نباشد. خصوصا شیوه هایی که بعضا در برخی کشورهای غربی خطا بودن آن، در حال نمود است.
نکته دیگر آنکه آیا به راستی کاندیداهای ریاست جمهوری در حوزه های مدیریتی گذشته خود ضعف ها و قوت های خود را شناخته اند و یا خود را فاقد هرگونه ضعفی می شناسند و فقط در حوزه نقد رقیب، موفق عمل می کنند. آیا این افراد حاضرند در برابر نقد منصفانه عملکرد گذشته خود به توجیه نپردازند و خطاهای خود را بپذیرند، همانطور که دولت کنونی را فاقد نقد پذیری می خوانند.
مسلم است که با گذشت سه دهه از انقلاب و دست یابی مردم به تجربیات مختلف  دولتهای گذشته، رفتار کاندیداها از دید تزبین مردم به دور نیست و مردم خواهند سنجید که تا چه میزان عملکرد گذشته این افراد از شعار تا واقعیت فاصله دارد.
نویسنده: هدی موحدی

 






نوشته شده در تاریخ پنج شنبه 92 خرداد 2 توسط یار
مرجع دریافت ابزار و قالب وبلاگ
By Ashoora.ir & Blog Skin