سینه زنی هامو بذار کنار برا شب اول قبر من
سوز ناله هامو بذار کنار برا شب اول قبر من
پیرهن سیامو بذار کنار برا شب اول قبر من
هیئت اومدنامو بذار کنار برا شب اول قبر من
نفس زدنامو بذار کنار برا شب اول قبر من
دیوونگیامو بذار کنار برا شب اول قبر من
تو لحظه های آخرم
بیا به من سری بزن
به سینه ی کبود من
تو مهر نو کری بزن(2)
چشمای پر آبو بذار کنار برا شب اول قبر من
این حال خرابو بذار کنار برا شب اول قبر من
گریه به اربابو بذار کنار برا شب اول قبر من
این نفس خستمو بذار کنار برا شب اول قبر من
این دل شکستمو بذار کنار برا شب اول قبر من
پای تو نشستمو بذار کنار برا شب اول قبر من
ندارم هیچکسی رو من
خدا میدونه غیر تو
تمامی امیدمه
فقط دعای خیر تو(2)
این ادای دینو بذار کنار برا شب اول قبر من
همه شور و شینو بذار کنار براشب اول قبر من
این حسین حسینو بذار کنار برا شب اول قبر من
براتو میخونمو بذار کنار برا شب اول قبر من
چشم پر خونمو بذار کنار برا شب اول قبر من
این حال مجنونمو بذار کنار برا شب اول قبر من
نذار بمونه رو دلم
حسرت دیدار حرم
به هر دری زدم نشد
چجوری کربلا برم(2)
قدم بخ ساحت جهان زدندبهر حفط دین
سه هم قدم
سه هم قسم
سه هم سخن
سه هم نشین
سه هم سفر
سه هم هدف
سه هم نظر
سه هم قرین
سه دلربا
سه جان به کف
سه هم ندا
سه نازنین
یکی پدر یکی پسر یکی عموی مه جبین...
دلنوشته ی یار:
بنا نبود اینجوری بشویم .... قرارمان این نبود به شهدا جاخالی بدهیم ...
خوب است که بدانیم جنگ تمام شده است اما شیمیایی ها تازه
سرفه هایشان شروع شده است...
یارانی که مانده اند ولی غریبانه...
.بعد از جنگ انگار غریبه شده اند .انگار ما آنها را نمی شناسیم .
انگار یادمان رفته است که اگر جنگی را گنجی هست همین ها
هستند .
اما دل فقط به این خوش داریم که دشمن را از مرزهایمان فراری
دادیم.غافل بودیم که زخم دشمن هنوز در خانه است.دشمن
رفت،آری،اما در سینه جانبازان مامگر ردپایش را نمی توان دید؟
مگر جانبازان را فراموش کرده اید ؟مگر فراموش کرده ایدو نمی دانید؟
آرزوی فرزند جانباز قطع نخایی این است برای یک بار هم که شده پدرش را تمام قد ببیند؟ ،فرزند شهید نمی داند مفهوم واژه پدر یعنی چه ،فرزند جانباز شیمیایی بجز صدای سرفه از پدرش چیزی نمی شنود ، خانواده های جانبازان اعصاب و موجی با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می کنند؟
روزگار، نه. زمانه، نه. زمان، زمان غریبی است .قرارهای امروزی آوای بی قراران را از یادها برده است، ترانه‌های امروزی ترانه‌ی دلنواز باران جبهه‌ها را از بین برده است. . غربت یاد شهید غیرت‌های رفته به باد را زنده نمی‌کند ؟
آری، زمان زمان غریبی است.
لبخندهای مایل به دنیا لبخندهای دریایی دریادلان را فراموش کرده است. آری! آسمان سینه‌هامان از آوای غربت یاران، بغض ابر گرفته است. کجائید؟! ای لبهای خاموش، تا با صدای آشنای خود برایم بگوئید رازهای در زنگار نهفته را، قصه شوق پرواز را...
درباره وبلاگ
